ആദരാജ്ഞലികൾ

ശരിക്കും നഷ്ടം തന്നെയാണ് 

ഭാരതത്തിന്... ലോകത്തിന്..

ചിന്തകൾക്കും പ്രതീക്ഷകൾക്കും പഞ്ഞമില്ലാ

"കാത്തിരുപ്പ് "

ഇന്നിനെയറിയാതെ നാളെയെ സുരക്ഷിതമാക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ, അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ചെയ്തു കൂട്ടുന്ന തെറ്റുകളുടെ ആകെത്തുക കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ആ ദിനം ഒരുനാൾ നാമേവരിലും വന്നു ചേരും.

കാത്തിരുപ്പിനൊടുവിൽ....ആ വിധി ദിനത്തിൽ നാമെല്ലാം വിലങ്ങണിയും. നിശ്ചയം!!

"മഴക്കായ് തുടികൊട്ടി എൻ മനം "

അവാച്യമായ സൗന്ദര്യമാണവൾക്ക്.... തുള്ളിക്ക്‌ ഒരു കുടം പേമാരിയായ് നാട്ടിൽ ആടിത്തിമർക്കുകയാണത്രേ...

വശ്യമായ നിന്നെ ശ്വസിക്കാൻ, നിന്നെ നുകരാൻ, നിന്നിലലിഞ്ഞ് ചേരാൻ കൊതിയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നവരിൽ ഈ ഞാനുമുണ്ട്. മനസ്സും ഉടലും കുളിരണിയിച്ചുകൊണ്ടവൾ പെയ്തിറങ്ങും... അങ്ങനെ ഒരുനാൾ അറിയുമവളുടെ സാമീപ്യം.. നിറനിർവൃതിയോടെ

ചന്നം പിന്നം മുത്ത്‌ പൊഴിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നിന്റെ ആ ഇരമ്പലിന് കാതോർക്കുന്നു ഈ പ്രവാസവേഴാമ്പലുകൾ.

'സ്വപ്നം'

ഏവരും കാണാറുണ്ട്‌.... ഒന്നു മയങ്ങി എഴുന്നേൽക്കുമ്പോഴേക്കും മാഞ്ഞു പോകുന്ന നല്ലതും ചീത്തയും നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങൾ. ചിലത് നമ്മുടെ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളുമായ് ബന്ധപ്പെട്ടത് മറ്റുചിലത് നമ്മളുമായി നൂൽബന്ധമില്ലാത്തതും അവിശ്വസനീയമായതും.

'മരണം'

മരണത്തെ പറ്റി സംസാരിക്കരുതെന്നും സംസാരിക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ല എന്നും രണ്ടഭിപ്രായം കേട്ടു ഞാൻ. ഏതാണ് ശരി ഏതാണ് തെറ്റ് എന്നെനിക്കറിയില്ല പക്ഷേ, പേടിയില്ല.. ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്ന് മാത്രമാണ് അവരോടുള്ള എന്റെ വാദം.

മരണാനന്തരം നാമെല്ലാം ചെന്നെത്തുന്നത് മേൽപ്പറഞ്ഞ ഒരു സ്വപ്ന ലോകത്തായിരിക്കും അല്ലേ?? പക്ഷേ ഒന്നുചെന്നെത്തിയാൽ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാൻ പറ്റാത്ത ഒരു മായാലോകമാണതെന്നു മാത്രം.

ആത്മശാന്തി

വേദനയില്ലാതെ....
ആർക്കും അധികപ്പറ്റാവാതെ മരണത്തെ പുൽകണം.. അല്ലേ???
ഇന്നലെയും ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരുടെ ചർച്ച മരണത്തെപറ്റി ആയിരുന്നു ....

ഒരുറക്കമുണർന്നെഴുന്നേറ്റപ്പോൾ കേട്ടതും മരണവാർത്ത തന്നെ.
പക്ഷേ ചിലരുടെ മരണം നമുക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരിക്കും. മനസ്സിൽ നൊമ്പരമുണ്ടാക്കും. അതെ ജീവിച്ച് കൊതി തീരാത്ത ഒരു മനുഷ്യനായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ മേനോൻ സാർ.

ആത്മശാന്തി നേരുന്നു.